Bakara Suresi - Kuran'dan Dersler

Filtrele

2. Bakara:171

وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً ۚ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ

171. Kafirlerin durumu sadece çağırma veya bağırmadan başkasını duymayanın hâline benzer. Sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler, akletmezler.

2. Bakara:172

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ

172. Ey iman edenler! Size verdiğimiz rızıkların temiz olanlarından yiyiniz. Eğer sadece Allah'a kulluk ediyorsanız, O'na şükrediniz.

2. Bakara:173

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ

173. (Allah) size sadece ölmüş (murdar hayvan)ı, kanı, domuz etini ve Allah’tan başkası adına kesileni haram kıldı. Ama kim de mecbur kalırsa, istekli olmayarak ve sınırı aşmadan yerse ona hiçbir günah yoktur. Allah Ğafur'dur, Rahîm'dir.

2. Bakara:174

إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۙ أُولَٰئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

174. Şüphesiz ki; ALLAH'ın indirdiği kitaptan bir şey gizleyen ve onu az bir bedel karşılığında satanlar var ya, onlar karınlarına sadece ateş doldurmaktadırlar. ALLAH, kıyamet gününde onlarla konuşmayacak ve onları temizlemeyecektir. Onlar için elim bir azap vardır.

2. Bakara:175

أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ ۚ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ

175. Onlar hidayet karşılığında dalaleti, mağfiret karşılığında da azabı satın alanlardır. Ateşe karşı ne kadar da dayanıklıdırlar!

2. Bakara:176

ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ

176. İşte bu; Allah'ın Hakk olarak indirdiği Kitap hakkında, anlaşmazlığa düşmeleri ve derin bir ayrılık içinde olmalarındandır.

2. Bakara:177

لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا ۖ وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ ۗ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ

◆ 177. İyilik yüzlerinizi doğuya veya batıya çevirmeniz değildir. Ancak iyilik; Allah'a, ahiret gününe, meleklere, Kitab'a ve peygamberlere iman eden, sevdiği malını yakınlarına; yetimlere, düşkünlere, yolda kalmış olana, dilenenlere ve kölelere veren, namazı kılan, zekatı veren, söz verdiklerinde sözlerini yerine getiren, darlıkta, hastalıkta ve savaşta sabreden kimselerin yaptıklarıdır. İşte bunlar sadık olanlardır. Takva sahibi olanlar da bunlardır.

2. Bakara:178

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلَى ۖ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالْأُنْثَىٰ بِالْأُنْثَىٰ ۚ فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاءٌ إِلَيْهِ بِإِحْسَانٍ ۗ ذَٰلِكَ تَخْفِيفٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ ۗ فَمَنِ اعْتَدَىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ

178. Ey iman edenler! Öldürme vakaları için size kısas yazıldı (farz kılındı). Hüre hür, köleye köle, kadına kadın... Fakat onun kardeşi tarafından bağışlanırsa, örfe uymalı ve ödemesini güzelce yapmalıdır. Bu, Rabbinizden bir hafifletme ve rahmettir. Kim bundan sonra tecavüz ederse onun için elim bir azap vardır.

2. Bakara:179

وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

179. Ey akıl sahipleri! Kısasta sizin için hayat vardır. Umulur ki sakınırsınız.

2. Bakara:180

كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ

180. Sizden birine ölüm yaklaştığında eğer bir mal bırakacaksa anne-babasına ve yakınlarına uygun bir biçimde vasiyet etmesi, muttakiler üzerinde bir borç olarak farz kılınmıştır.