وَلَا صَد۪يقٍ حَم۪يمٍ

(100-101) Şimdi artık bizim ne şefaatçilerimiz var, ne de yakın bir dostumuz.

فَلَوْ اَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَ 

Ah keşke bizim için (dünyaya) bir dönüş daha olsa da, müminlerden olsak!

اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ

Bunda elbet (alınacak) büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler.

وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ 

Şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ

Nuh kavmi de peygamberleri yalancılıkla suçladılar.

اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ نُوحٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ 

Kardeşleri Nuh onlara şöyle demişti: (Allah´a karşı gelmekten) sakınmaz mısınız?

اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ

Bilin ki ben, size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim.

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ 

Artık Allah´a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.

وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۚ

Buna karşı sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim ecrimi verecek olan, ancak âlemlerin Rabbidir.

فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۜ 

Onun için, Allah´tan korkun ve bana itaat edin.