31. ALLAH, Adem'e bütün isimleri öğretti. Sonra onları meleklere arz edip dedi ki; "Dedikleriniz doğruysa, haydi bu şeylerin isimlerini bana söyleyin” dedi.

32. Onlar dediler ki; "Sen Subhan'sın. Senin bize öğrettiğinden başka hiçbir ilmimiz yoktur. Şüphesiz ki sen Alîm ve Hakîm'sin."

33. ALLAH dedi ki; "Ey Adem, bunların isimlerini onlara söyle. İsimleri onlara söyleyince ALLAH dedi ki; "Size dememiş miydim; şüphesiz ki ben yerin ve göğün gaybını bilirim. Sizin açıkladığınız ve açıklamadığınız şeyleri de bilmekteyim."

34. Ve biz meleklere demiştik ki; "Adem'e secde edin." İblis hariç, hepsi secde ettiler. O yüz çevirdi, kibirlendi ve kafirlerden oldu.

35. Ve dedik ki; "Ey Adem, sen ve eşin cennete yerleşin. Ve ondan dilediğiniz yerde bol bol yiyin. Ancak şu ağaca yaklaşmayın yoksa zalimlerden olursunuz."

36. Fakat şeytan, onların ayağını kaydırıp içinde bulundukları yerden çıkardı. Biz de dedik ki: "Bazınız bazınıza düşman olarak inin. Sizin için bir vakte kadar yeryüzünde ikamet etme ve faydalanma vardır.”

37. Bunun üzerine Adem, Rabbinden bazı kelimeler aldı. O da onun tevbesini kabul etti. Şüphesiz ki O, Tevvab ve Rahim'dir.

38. Biz onlara şöyle dedik; "Hepiniz oradan inin. Size benim tarafımdan bir hidayet geldiğinde kim ona tabi olursa, artık onlara bir korku yoktur. Ve onlar üzülmeyecekler."

39. İnkar edip ayetlerimizi yalanlayanlar ise ateşin ashabıdırlar. Onlar orada ebediyen kalacaklardır.

◆ 40. Ey İsrailoğulları, size bağışladığım nimeti zikredin. Bana verdiğiniz söze karşı vefalı olun ki ben de size verdiğim söze karşı vefalı olayım ve sadece benden korkun.