وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ اِبْرٰه۪يمَۢ 

Onlara İbrahim´in misafirlerinden (meleklerden) de haber ver.

اِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًاۜ قَالَ اِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ

Onun yanına girdikleri zaman, «selam» dediler. (İbrahim:) Biz sizden çekiniyoruz, dedi.

قَالُوا لَا تَوْجَلْ اِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَل۪يمٍ

Dediler ki: Korkma; biz sana bilgin bir oğul müjdeliyoruz.

قَالَ اَبَشَّرْتُمُون۪ي عَلٰٓى اَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ

(İbrahim:) Bana ihtiyarlık çökmesine rağmen beni müjdeliyor musunuz? Beni ne ile müjdeliyorsunuz? dedi

قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْقَانِط۪ينَ

 Sana gerçeği müjdeledik, sakın ümitsizliğe düşenlerden olma! dediler.

قَالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّه۪ٓ اِلَّا الضَّٓالُّونَ

(İbrahim:) dedi ki: Rabbinin rahmetinden, sapıklardan başka kim ümit keser?

قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ اَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ 

«Ey elçiler! (Başka) ne işiniz var?» dedi.

قَالُٓوا اِنَّٓا اُرْسِلْنَٓا اِلٰى قَوْمٍ مُجْرِم۪ينَۙ

Dediler ki: «Biz, suçlu bir topluma (onları helâk etmeye) gönderildik.»

اِلَّٓا اٰلَ لُوطٍۜ اِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ اَجْمَع۪ينَۙ

«Ancak Lût ailesi hariç. Onların hepsini kurtaracağız.»

اِلَّا امْرَاَتَهُ قَدَّرْنَٓاۙ اِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِر۪ينَ۟

«(Fakat Lût´un) karısı müstesna; biz onun geri kalanlardan olmasını takdir ettik.»